« قـاشـق زنــی »

 . . . یــکـی از مـراســم سنّتـی و کهن سـرزمیـن آریـایـی، که از ســده هـــای پیشـین بـه مــا بـه ارث رسـیــده، همــان قـاشـق زنـی است که در شب چهـارشـنبه ســوری انجــام میشــد که شــاید هنــوز هــم در گــوشه و کنــار میهن اسـلامی مـان اجــرا می شــود . نحـوۀ انجــام آن بــدین گــونـه بــود که افـــراد بـرای نـاشـنــاختـه مـانــدن، چهـــرۀ خـود را مـی پـوشــانـدنــد و بـه درب منــازل مــراجعـه کــرده و بـا قـاشـق بـه ظـــرف مســی می کــوبیــدنـــد و صــاحبخــانـه بـا شنیــدن صــدای آنـان، بـا روی گشــاده از ایشـان بـه گــرمـی استقبــال کــرده و از روی صــدق و صفــا، مقــداری از هــر آنچـه که بـرایـش مقـــدور بـود، از قبیـل : آجیـل، شـیــرینـی، پـول یـا حبــوبـات و یـا . . . در ظــرفش ریختـه و او را روانـه مـی نمــود . ایـن کـار قـاشـق زنـان بیشـتــر جنبـۀ معنــوی داشـت و بـرای بـرآورده شــدن حـاجت اشخــاص انجــام میشـــد .

http://KhalilKord.LoxBlog.Com